Dag 23; richting Hunter Valley

Nog voor het ontbijt maak ik met Laurens een wandeling van een uur naar de mermaid lookout. Een uitzichtpunt over de oceaan. De wandeling zelf is mooier dan de lookout. We zijn inmiddels verwend denk ik. Nog even genieten van de natuur, want het inleveren van de camper komt steeds meer in zicht.
Vandaag gaan we naar de hunter Valley, het oudste wijngebied van Australië. Dat is meer dan 200 km rijden. Maar al helemaal in het begin van de rit is er nog een mooi uitzichtpunt op de North Brother Mountain. De helling is echter zo steil, dat ik em een paar keer knijp of we het wel gaan redden. Keren is ook niet echt een optie en achteruit terug lijkt me doodeng. Tot 2 x toe staan we zo goed als stil, maar onze ouwe trouwe reisgenoot laat ons gelukkig niet in de steek. Het uitzicht liegt er dan ook niet om. Je kunt bijna 360 graden om je heen kijken. En het is heel helder, dus dat zijn mooie vergezichten. Dan toch maar door, want we hebben nog een hele rit voor de boeg. Hoe dichter we bij het wijngebied komen, des te meer de graden oplopen. Uiteindelijk staat er 40 graden op de teller. Oeps. Al rijdend zoek ik online snel naar een camping met een zwembad, want die zullen we nodig hebben. We boeken 2 nachtjes op de camping, want morgen willen we natuurlijk een wijntour doen en dan wordt rijden niks meer :). We laten de wijntour door de receptioniste vastleggen, maar zij krijgt niemand meer te pakken (zijn ook rijkelijk laat), maar ze geeft aan dat het wel goed komt. Als we morgenochtend maar om 9.00 bij de receptie staan. De rest van de middag liggen we in het zwembad. Er is een Thais restaurant op de camping, dus daar bestellen we onze avondmaaltijd die we voor de camper op eten. Ons idyllische avondprogramma wordt echter bruut verstoord door zware windstoten en onweer. De buurman moet komen helpen om de luifel in te rollen. De rest van de maaltijd hebben we binnen genuttigd. Gelukkig daalt de temperatuur ook gelijk met 10 graden.